بادام

سلام

سال نو میلادی مبارک

بادام
چگونه ای که نیستی اما هستی
مثل گل های سپید بادام در زمستان
مثل برف در تابستان
در تیک تیک ثانیه هام که شکوفه می باری

کودکانی 8ساله بودیم که به کوه می زدیم
وه که چه زیبا بود شاخه های تابدار بادام
با آن گره های پرزدار
همان ها که در بهار بادام تر بود
پایان تابستان میوه هایی راز دار

دبستان کوهستانی من
ومن آن کودک ماجرا جو

حالا چشم های زیبای تو بادام های کهربایی من
آن چشم های کشیده ی مهربان
ونامت آخرین قسمم
حالا که به اسفندیار نزدیکم می کنی
فرزند زمستان!
با آن پوست روشن مهتابی
دوستت دارم
و ناتوانم از ننوشتن این جمله
بادام وحشی من...

رها برنجکار
چهارشنبه 1402/10/6
ساعت 21:02