لاین راست خیابان

«لاین راست خیابان»
...

«در گوشه ی تنهای میخانه / رفته دلم هم پای پیمانه
تا کی خدا تنهایی وغربت / یار مرا پی کن سوی خانه»* ...

با شعرهای کوچه بازاری
در مغازه های لاین راست خیابان
هنوز جای نفس کشیدن باقی بود
برای بچه ها
برای درختان پیر نارون با 5انگشت سبزشان

انسان به بن بست رسیده بود
چون فکر می کرد که رسیده
اما حس نمی کرد
آرام نمی گرفت
تجدید نظر نمی کرد
انسان به بن بست رسیده بود
به لجاجت فرهنگی

حال اما شعری تازه جان می گرفت
وزن نداشت
شاد نبود
مثل احوال آدم ها
اما احساس را حک می کرد
مانند ساحرها
انتهای متن های واگرای بی مرکز
خواهر خوانده های شعر
شعرهای بدون پدر و مادر
این قاتلان بدون پی گرد

می رسد
از مغازه های لاین راست خیابان
صدای ترانه های قدیمی
هنوز شعر نفس می کشد
...
«یار قشنگم گونه هاش خیسه / اشکاش مث مرواری می ریزه»
...

لاین چپ با سرعتی نجومی در حرکت
پیاده
سواره
به سوی هیچ
اما پنجه های نارون بر هر دولاین سایه افکنده در رقصِ آب باد خاک آتش

لاین راست
دنج امن غرق در موسیقی کوچه بازاری
خسته از رقابت برای هیچ
مشتری ها آشنا
و راهی پذیرای دو قلب عاشق
دو دست گره خورده
در صدای گرم کبوتران
اینجا مردم آرام گرفته اند
بدون گرد و خاک

عزیزم لاک پشت ها زندگی را مزه مزه می کنند

رها برنجکار
جمعه 1402/8/5
شب 20:21

*ترانه کوچه بازاری از خودم