ضحاک ها

ضحاک ها
چکشی در کشو میز کنارم خواب است
کودکان در خطرند و شب من بر آب است
دیگر آن پادشه ظالم دجال صفت
در دماوند که نه روی خط اعصاب است
من فریدونم و جمشید دو دختر دارد
در دل خانه ی ما شب به شبش مهتاب است
شیر می نوشم و پستان وطن خشکیده
قلب در سینه ولی زائده ای بی تاب است
این فقط خانه ی ما نیست شبش مهتاب است
نور در خانه ی همسایه ی ما شب تاب است
دخترانت چه اسیرند و پدرها ضحاک
یک "رومینا "که نه صدها به صدف بی خوابند
رها برنجکار
سه شنبه 1399/5/21
10:29صبح